Proksimal humerus, kolun omuz eklemine yakın olan üst kısmının adıdır. Erişkin kırıklarının %5’ini oluşturur. Genellikle 60 yaş üzerinde, kemik mineral yoğunluğu düşük hastalarda basit düşmeler sonrasında oluşur. Genç hastalarda ise şiddetli travmalar ile oluşur.
Bu bölge kırıklarının %80’ini ayrışmamış kırıklar olup kol askısı ile tedavi edilebilirler. Parçalı kırıklar, kas gruplarının çekmesi nedeniyle ayrışıp, kayabilirler. İleri yaş ve yaşam kalitesindeki sınırlı beklenti nedeni ile kaymaların gözardı edilmesi, kaynamama ya da kötü pozisyonda kaynamaya yol açar. Bu durumda daha zor olan düzeltici cerrahiler ya da protez girişimleri gerekebilir.
Parçalı kırıklarda kaynama sorunları ve işlev kaybı oluşmaması amacıyla sınırlı girişimsel cerrahi müdahale gerekebilmektedir. Kırık parçaları için çok kıymetli olan kanlanma bozulmadan (travmanın kendisi kanlanmayı yeterince etkileyebilir) kırık tespiti güçlü bir şekilde yapılabilmektedir. Kırık düzeltilmesi, açılan kas pencerelerinden yapılır. Parçaların tamamına hakim olabilmek amacıyla dikişler ve kilitli vidalı plaklar kullanılır. Kullanılan pencereler yerleştirilen plaklara göre oldukça küçük boyutlardadır. Pencerelerin bölgeden geçen sinirlere uygun mesafede olması gerekir.
Tespit gücü yüksek implantlar sayesinde birkaç hafta içerisinde, hastalar günlük hareketlerini sağlayabilecek ve kişisel ihtiyaçlarını giderebilecek hale gelebilmektedir. Böylece erken rehabilitasyon ve normal hayata hızlı bir dönüş sağlanabilmektedir..
